Instinct vs Toewijding

Prachtig was het vanmorgen in het bos; de regendruppels schitterden in het zonlicht en stegen op boven het ven.

De paarse heide was weeldig getooid met sprankelende witte webben van het ‘microsysteem’ der spinnen.

Ondergronds vormt de microwereld der schimmels een oneindig web van communicerende draden.



Verbonden en onderdeel van dit ‘natuurweb’, voel ik mij

En in mij maak ik contact met mijn eigen ‘microwereld’; mijn lichaamscellen. Een web/ netwerk van weefsel vormend Instaat tot diepgaande communicatie en uitvoering van ingewikkelde taken.

De schimmel ‘weet’ niet anders en bevraagd zichzelf ook niet of hetgeen zhij doet wel zinvol, nodig of leuk is. Het doet en doet dit ten dienste van het web en de natuur waarvan het deel uitmaakt; ten dienste van de Goddelijke schepping.

Mijn cellen – deel van diezelfde Goddelijke schepping- staan ook ten dienste van natuur, van het grote (deel)geheel wat mijn lijf vormt.

Zij zijn ‘getraind’ tot en toegewijd aan de taak die aan hen voorbehouden is; de levercel staat ten dienste van de functies die de lever uitvoert. De immuuncel voert z’n taak uit ter behoud van de symbiose met ‘buitenlijflijke’ micro-organismen ( Flora) en het neuron staat volledig klaar voor ons zenuwstelsel.

Met andere woorden: ons persoonlijke microsysteem ( met ook daarin nog minuscule deelfuncties zoals energiefabriekjes, opruimers, etc.) is een web/netwerk van toegewijde cellen die zich niet afvragen of het wel leuk is wat ze te doen hebben, of het wel echt nodig is en ze niet even een uitstapje kunnen maken naar het hart, omdat het daar zo gezellig is…

Zo Boven Zo Beneden

Ons lichaam, met het totale aantal aan cellen en celorganellen ( opgebouwd uit eiwitten, enzymen en nog kleiner) vormt een noodzakelijke ( al dan niet) toegewijde ‘cel’ van de aardse dimensie.

Wij mensenlichamen vormen een groot web van energie-uitwisseling (communicatie op diep niveau)

Over de hele Aarde.

Toewijding en socialisatie ( vs. Individualisme en ego) zijn pure noodzaak om dit Goddelijke geheel verbonden te houden; functionerend te houden, net zoals de cellen in ons lichaam. Doen wij dit niet en gaan we ‘onze eigen gang’, dan ontstaat er ziekte, veelal immuungerelateerd en kanker.

Doen wij dit niet als Mens <een verbonden netwerk vormen van positieve energie> dan ontstaat er ziekte op onze Aarde. Onze eigen gang gaan en ‘gezellig een bezoekje brengen naar een andere functie die niet voor ons als individu was bestemd’, leidt dan tot kanker. Je zou kunnen zeggen dat -het niet toegewijd zijn aan onze diepere levenstaak, maar alleen aan ons eigen pleziertje en carrière denken- zal leiden tot chaos en daarna ziekte in het web van verbinding. Als IK maar krijg wat ik wil, of als IK maar kom waar ik wil, dan is het ‘goed’…NIET DUS. Tijd om dat echt te gaan beseffen.

Toewijding aan verbinding en bezighouden met je ‘taak’ is pure noodzaak om ons fysieke leven op deze aarde overeind te houden…

Maar.., er is ook nog zoiets als de macrokosmos, het ‘Omniversum’ en het Goddelijk Plan, waarvan onze fysieke Aarde ‘slechts’ een van de vele cellen vormt. Echter, wel een zeer relevante, met een zeer bijzondere en belangrijke TAAK

Wat als ik je zou zeggen dat wij samen met onze Moeder Aarde deel uitmaken van een Plan, of misschien wel een experiment. ( ai, dat klinkt in deze tijde als zeer onvrij en zal menig teen doen omkrullen)

Maar toch; een nieuwe kans om terug te klauteren naar ons ooit geavanceerde en toegewijde bestaan. Toegewijd aan het grote Geheel. Een experiment waarbij we door middel van leren ( lees incarneren) in staat zullen zijn de lessen te ondergaan en overstijgen waar we nu en in onze recente geschiedenis stonden. De zwaarte van de dimensie waarin we nu zitten, achter ons te kunnen laten om weer in onvoorwaardelijke Liefde te ZIJN en toegang te kunnen krijgen tot de oneindige KENNIS, die alleen ten goede van de Mensheid en het Universele wordt ingezet.

Een plan waarin we dimensies betreden waarin ons denken, instant scheppen betekent. Als je deze zin nog eens leest, weet je dat dat alleen kan wanneer we volledig in liefde en toewijding zijn naar de gehele schepping.

In je diepste zijn kunnen voelen dat wij en alles in -en buiten materie doordrongen is van God/ Allah, het Goddelijke of Bron, hoe je deze essentie-sensatie/ dit Bewustzijn ook wilt beschrijven. Dan pas zijn we niet meer instaat om elkaar en het levende om ons heen te doden.

Dat is niet onmogelijk! Het is een kwestie van GELOOF. En hard werken om je steeds meer bewust te worden van wat je doet, zegt, uitstraalt en LEEFT. Zoals jij ook allang voelt dat afval op straat weggooien geen daad van deze Liefde is. Dat jezelf op zeer regelmatige basis volstoppen met snackbarfood, alcohol of suikers, geen liefdevolle daad is voor je lichaam.

En misschien voel je in je essentie ook al wel dat het (veelvuldig) eten van vlees -van de dieren waarmee we deze prachtige planeet delen- ook niet behoort tot deze stappen.

Het mag trapje voor trapje, maar is wel pure noodzaak om ‘deze kans’ te laten slagen en middels deze bewustzijnsladder uit te komen bij dat wat Ware Menszijn betekent.

En misschien denk je bij deze woorden wel: “Pff, daar geloof ik niet in; als ik me netjes gedraag en een goed mens ben door mijn buren te helpen en respectvol te zijn naar de aarde, dan kom ik er wel, in de Hemel…, of mss denk je wel dat je uit ‘niets’ bent gekomen en na 1 leven weer in het ‘niets’ verdwijnt. Tja, dat mag je denken.

Ik voel echter dat ons leven niet zo nutteloos is; dat we blijven groeien totdat we worden als ‘een schepper die vanuit onvoorwaardelijke liefde kijkt naar alles wat ie geschapen heeft’. Je volgende levenspoging breng je toch ‘gesluierd’ door om wederom bepaalde levenslessen (opnieuw) te ervaren, dus zul je niet weten hoe vaak je al op de Hemelpoort hebt geklopt.

De hemel zou wel eens niet ‘het eindstation’ kunnen zijn, maar een rustgevende plek waarin we even bij kunnen komen om vandaaruit pas echt ons Ware Menszijn te kunnen uitdragen.

Waarom ik dit zeg?

Ik voel in mijn diepste wezen dat ik meer te doen heb dan klusjes doen voor de buurvrouw, aardig zijn voor mijn huisdieren en mensen helpen zich beter te voelen in mijn praktijk.

Ik voel dat we als ‘aardebewoners’ op dit moment, nog ver af staan van onvoorwaardelijk liefhebben en toewijding voor de schepping waarvan wij deel uitmaken. We zijn het namelijk ronduit VERGETEN. We lijken wel losgeslagen van het verbindende web van licht en de her-innering aan onze gezamenlijke Bron.

Individueler dan we nu leven, hebben we mogelijk nog nooit meegemaakt.

Ik voel me er regelmatig niet in thuis. Ik her-inner me dat het ooit anders was. En door dit te ‘weten’ diep vanbinnen, kun je niet anders dan er stap voor stap naar toe werken om weer ‘daar te zijn’.

Dat is niet gemakkelijk; we torsen allen onnoemelijk veel patronen, coping mechanismen, gewoontes en halve waarheden met ons mee, die ons hierin niet dienen. Die wanneer we er opnieuw naar kunnen kijken vanuit dit her-inneren, niet kloppend meer zijn voor ons grootste goed EN onszelf.

Ze houden ons tegen om verder die ladder van bewustzijn op te kunnen klimmen. Ze houden ons klein, niet competent, niet gezond, niet Geheel. En we blijven maar aandacht geven aan dat NIET, dat TEKORT.

Ik wil je dan ook de tip meegeven: hang niet te zwaar aan je aangeleerde aardse informatie, conservatieve systemen en vastzittende ( familie) patronen. Ze zouden op den duur wel eens niet meer hoeven kloppen en het is gemakkelijker ze dan van je af te werpen, wanneer je je kunt verbinden met de Pure Essentie van onze verbinding met elkaar, de schepping, de Bron.

Wat nu op je weg komt en je Essentie raakt ( roert); je misschien wel ergens vaag doet her-inneren, dan is dat op dat moment geschikt voor de bewustzijnstrede waar je je naartoe zou kunnen begeven, wanneer je rugzak niet te strak is dichtgemaakt. Soms moet je er namelijk eerst iets uit kunnen gooien, voordat er ruimte is voor vernieuwd bewustzijn.

Ik wil een bijzondere en passende boodschap toevoegen uit Het Kennis Boek, omdat deze zo aansluit bij waar we nu als mensheid staan:

‘Uw Planeet, waarin een Materieel-Moreel Leef schilderij wordt getoond, ervaart momenteel een MAHSER ( LAATSTE OORDEEL). Dit Holistische Woord dat zijn oorsprong heeft in de woorden MAH = de Maan= Schoonheid, SER= lelijkheid, is Equivalent aan het Medium waarin u leeft.

Dat is de reden; waarom deze Twee TEGENGESTELDE INVLOEDEN zowel snel Ontwaken als veel lijden voor de Mensheid Veroorzaken.’

(Het Kennis Boek bevat gidsende boodschappen om ons te helpen vanuit individueel bewustzijn te werken naar Universele Unificatie en daarmee een weg naar oneindige mogelijkheden opent. In mijn vorige blog schreef ik ook al kort iets over dit bijzondere Boek; wil je er meer over weten, mail dan; brigitte@brightinside.nu )

Wat we steeds meer beseffen hier op aarde, is dat er een 'prijskaartje' hangt aan de eindeloze drang naar materie. Het gaat niet meer over ‘je overvloedig voelen zoals bedoeld is’, het gaat hier over hebzucht en weinig tot geen betekenis meer geven aan al ons bezit of het gebruiken ten koste van de ander ( lees: Macht).

Er is niet zozeer iets mis met het hebben van materie, maar stel het dan zonder voorwaarden beschikbaar voor een ander, of geef er een waardevolle betekenis/ functie aan.

En ik denk dat we onszelf alleen maar meer ‘verzwaren’ en vastzetten in de fysieke vorm door op deze manier te blijven leven. Ik geloof dat we meer zijn dan materie en een fysiek lijf, maar het ervaren van deze ‘delen van ons bestaan’, worden maar moeilijk ervaren wanneer we zo bezig zijn met bezit, met macht, met carrière voor het ego; kortom, met blubber.

Voor mij mogen we gaan groeien naar lichter, helderder; naar ware Schoonheid zien in de Schepping!